ontwaarden
Dutch
Etymology
From ont- (“un-, de-”) + waarde (“worth, value”) + -en.
Pronunciation
- IPA(key): /ˌɔntˈʋaːr.də(n)/
- Hyphenation: ont‧waar‧den
- Rhymes: -aːrdən
Verb
ontwaarden
- (transitive, intransitive) to devalue
- (transitive, intransitive) to debase
Inflection
Inflection of ontwaarden (weak, prefixed) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | ontwaarden | |||
past singular | ontwaardde | |||
past participle | ontwaard | |||
infinitive | ontwaarden | |||
gerund | ontwaarden n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | ontwaard | ontwaardde | ||
2nd person sing. (jij) | ontwaardt | ontwaardde | ||
2nd person sing. (u) | ontwaardt | ontwaardde | ||
2nd person sing. (gij) | ontwaardt | ontwaardde | ||
3rd person singular | ontwaardt | ontwaardde | ||
plural | ontwaarden | ontwaardden | ||
subjunctive sing.1 | ontwaarde | ontwaardde | ||
subjunctive plur.1 | ontwaarden | ontwaardden | ||
imperative sing. | ontwaard | |||
imperative plur.1 | ontwaardt | |||
participles | ontwaardend | ontwaard | ||
1) Archaic. |
Derived terms
- ontwaarding