onnauwkeurig
Dutch
Etymology
From on- + nauwkeurig.
Pronunciation
- IPA(key): /ˌɔ.nɑu̯ˈkøː.rəx/
- Hyphenation: on‧nauw‧keu‧rig
Adjective
onnauwkeurig (comparative onnauwkeuriger, superlative onnauwkeurigst)
- inaccurate, imprecise
Inflection
| Inflection of onnauwkeurig | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | onnauwkeurig | |||
| inflected | onnauwkeurige | |||
| comparative | onnauwkeuriger | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | onnauwkeurig | onnauwkeuriger | het onnauwkeurigst het onnauwkeurigste | |
| indefinite | m./f. sing. | onnauwkeurige | onnauwkeurigere | onnauwkeurigste |
| n. sing. | onnauwkeurig | onnauwkeuriger | onnauwkeurigste | |
| plural | onnauwkeurige | onnauwkeurigere | onnauwkeurigste | |
| definite | onnauwkeurige | onnauwkeurigere | onnauwkeurigste | |
| partitive | onnauwkeurigs | onnauwkeurigers | — | |
Derived terms
- onnauwkeurigheid