onderhuren
Dutch
Etymology 1
From onder + huren.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɔn.dərˌɦy.rə(n)/
- Hyphenation: on‧der‧hu‧ren
Verb
onderhuren
- (transitive) to sublet, to sublease
Inflection
| Inflection of onderhuren (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | onderhuren | |||
| past singular | huurde onder | |||
| past participle | ondergehuurd | |||
| infinitive | onderhuren | |||
| gerund | onderhuren n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | huur onder | huurde onder | onderhuur | onderhuurde |
| 2nd person sing. (jij) | huurt onder | huurde onder | onderhuurt | onderhuurde |
| 2nd person sing. (u) | huurt onder | huurde onder | onderhuurt | onderhuurde |
| 2nd person sing. (gij) | huurt onder | huurde onder | onderhuurt | onderhuurde |
| 3rd person singular | huurt onder | huurde onder | onderhuurt | onderhuurde |
| plural | huren onder | huurden onder | onderhuren | onderhuurden |
| subjunctive sing.1 | hure onder | huurde onder | onderhure | onderhuurde |
| subjunctive plur.1 | huren onder | huurden onder | onderhuren | onderhuurden |
| imperative sing. | huur onder | |||
| imperative plur.1 | huurt onder | |||
| participles | onderhurend | ondergehuurd | ||
| 1) Archaic. | ||||
Etymology 2
From onder- + huren.
Pronunciation
- IPA(key): /ˌɔn.dərˈɦy.rə(n)/
- Hyphenation: on‧der‧hu‧ren
- Rhymes: -yrən
Verb
onderhuren
- (transitive) to sublet or sublease in secret
Inflection
| Inflection of onderhuren (weak, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | onderhuren | |||
| past singular | onderhuurde | |||
| past participle | onderhuurd | |||
| infinitive | onderhuren | |||
| gerund | onderhuren n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | onderhuur | onderhuurde | ||
| 2nd person sing. (jij) | onderhuurt | onderhuurde | ||
| 2nd person sing. (u) | onderhuurt | onderhuurde | ||
| 2nd person sing. (gij) | onderhuurt | onderhuurde | ||
| 3rd person singular | onderhuurt | onderhuurde | ||
| plural | onderhuren | onderhuurden | ||
| subjunctive sing.1 | onderhure | onderhuurde | ||
| subjunctive plur.1 | onderhuren | onderhuurden | ||
| imperative sing. | onderhuur | |||
| imperative plur.1 | onderhuurt | |||
| participles | onderhurend | onderhuurd | ||
| 1) Archaic. | ||||