onbeweeglijk
Dutch
Etymology
on- + beweeglijk
Pronunciation
Audio (file)
Adjective
onbeweeglijk (comparative onbeweeglijker, superlative onbeweeglijkst)
- stationary, immobile, motionless
- unshakeable, unwavering, steadfast
Inflection
| Inflection of onbeweeglijk | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | onbeweeglijk | |||
| inflected | onbeweeglijke | |||
| comparative | onbeweeglijker | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | onbeweeglijk | onbeweeglijker | het onbeweeglijkst het onbeweeglijkste | |
| indefinite | m./f. sing. | onbeweeglijke | onbeweeglijkere | onbeweeglijkste |
| n. sing. | onbeweeglijk | onbeweeglijker | onbeweeglijkste | |
| plural | onbeweeglijke | onbeweeglijkere | onbeweeglijkste | |
| definite | onbeweeglijke | onbeweeglijkere | onbeweeglijkste | |
| partitive | onbeweeglijks | onbeweeglijkers | — | |
Synonyms
- statisch
Related terms
- beweging, bewegen