onbeteugelbaar
Dutch
Etymology
From on- + beteugelen + -baar. The antonym beteugelbaar was backformed later.
Pronunciation
- IPA(key): /ˌɔn.bəˈtøː.ɣəl.baːr/
Adjective
onbeteugelbaar (comparative onbeteugelbaarder, superlative onbeteugelbaarst)
- untameable, indomitable [from 18th c.]
Inflection
| Inflection of onbeteugelbaar | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | onbeteugelbaar | |||
| inflected | onbeteugelbare | |||
| comparative | onbeteugelbaarder | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | onbeteugelbaar | onbeteugelbaarder | het onbeteugelbaarst het onbeteugelbaarste | |
| indefinite | m./f. sing. | onbeteugelbare | onbeteugelbaardere | onbeteugelbaarste |
| n. sing. | onbeteugelbaar | onbeteugelbaarder | onbeteugelbaarste | |
| plural | onbeteugelbare | onbeteugelbaardere | onbeteugelbaarste | |
| definite | onbeteugelbare | onbeteugelbaardere | onbeteugelbaarste | |
| partitive | onbeteugelbaars | onbeteugelbaarders | — | |
Derived terms
- beteugelbaar
Descendants
- Afrikaans: onbeteuelbaar