omroepen
Dutch
Etymology
From Middle Dutch ommeroepen, equivalent to om + roepen.
Pronunciation
Audio (file)
Verb
omroepen
- to make an announcement by means of a public address system, to tannoy
- 2022 March 20, Nynke van Verschuer, “Elke paar uur een nieuwe trein vol vluchtelingen [Every few hours a new train full of refugees]”, in NRC Handelsblad, retrieved 3 May 2022:
- Als een trein aankomt wordt in het Oekraïens omgeroepen waar de passagiers zich kunnen melden.
- Whenever a train arrives, an announcement is made in Ukrainian as to where the passengers can register.
-
- to broadcast
- (chiefly historical) to make an public announcement in a loud voice, usually by a town crier
- 1674 June 26, “Engelandt, &c. [England, etc.]”, in Ordinaris Amſterdamſe Dingsdaegſsche Courant:
- Een Franſe Kaper heeft tot Jarmouth opgebracht een Vlieboot, groot 300 tonnen, met Sout geladen, komende van Liſſabon, en gaende na Teſſel: Den 15 dito liet den Kaper aldaer 't Sout door de Stadt omroepen, om te verkopen (...).
- A French privateer has forced to Yarmouth a flyboat, size 300 tons, loaded with salt, coming from Lisbon and on course to Texel; on the 15th this month, the privateer had the salt announced [vocally] throughout the town in order to sell it (...)."
- 1900 January 20, “Openbare vergadering van den Raad der gemeente Zwolle [Public session of the municipal council of Zwolle]”, in Provinciale Overijsselsche en Zwolsche courant, page 6:
- Te behandelen zaken: (...) Voorstel van den heer mr. Vos de Wael betreffende de invordering der retributies voor het aanplakken en omroepen van openbare aankondigingen.
- Items to be discussed: (...) Proposal by Mr Vos de Wael concerning the collection of fees for the placarding and town-crying of public announcements.
-
Inflection
| Inflection of omroepen (strong class 7, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | omroepen | |||
| past singular | riep om | |||
| past participle | omgeroepen | |||
| infinitive | omroepen | |||
| gerund | omroepen n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | roep om | riep om | omroep | omriep |
| 2nd person sing. (jij) | roept om | riep om | omroept | omriep |
| 2nd person sing. (u) | roept om | riep om | omroept | omriep |
| 2nd person sing. (gij) | roept om | riept om | omroept | omriept |
| 3rd person singular | roept om | riep om | omroept | omriep |
| plural | roepen om | riepen om | omroepen | omriepen |
| subjunctive sing.1 | roepe om | riepe om | omroepe | omriepe |
| subjunctive plur.1 | roepen om | riepen om | omroepen | omriepen |
| imperative sing. | roep om | |||
| imperative plur.1 | roept om | |||
| participles | omroepend | omgeroepen | ||
| 1) Archaic. | ||||
Related terms
- omroep
Noun
omroepen
- Plural form of omroep
Anagrams
- roepen om