omnisciens
Latin
Etymology
Compound of omni(s) (“all”) + sciēns (“knowing”), present active participle of sciō (“I know”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /omˈnis.ki.ens/, [ɔmˈnɪs.ki.ẽːs]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /omˈni.ʃi.ens/, [omˈniʃ.ʃi.ens]
Adjective
omnisciēns (genitive omniscientis); third declension
- omniscient, all-knowing, knowing everything
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | omnisciēns | omniscientēs | omniscientia | ||
Genitive | omniscientis | omniscientium | |||
Dative | omniscientī | omniscientibus | |||
Accusative | omniscientem | omnisciēns | omniscientēs | omniscientia | |
Ablative | omniscientī | omniscientibus | |||
Vocative | omnisciēns | omniscientēs | omniscientia |
Descendants
- English: omniscient
- French: omniscient
- Italian: onnisciente