omissurus
Latin
Etymology
Future active participle of omittō.
Participle
omissūrus m (feminine omissūra, neuter omissūrum); first/second declension
- about to neglect, omit
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | omissūrus | omissūra | omissūrum | omissūrī | omissūrae | omissūra | |
Genitive | omissūrī | omissūrae | omissūrī | omissūrōrum | omissūrārum | omissūrōrum | |
Dative | omissūrō | omissūrae | omissūrō | omissūrīs | omissūrīs | omissūrīs | |
Accusative | omissūrum | omissūram | omissūrum | omissūrōs | omissūrās | omissūra | |
Ablative | omissūrō | omissūrā | omissūrō | omissūrīs | omissūrīs | omissūrīs | |
Vocative | omissūre | omissūra | omissūrum | omissūrī | omissūrae | omissūra |