okocić
Polish
Etymology
From o- + kocić.
Pronunciation
- IPA(key): /ɔˈkɔ.t͡ɕit͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔt͡ɕit͡ɕ
- Syllabification: o‧ko‧cić
Verb
okocić pf (imperfective kocić)
- (reflexive) to have young, to kitten
- Hypernym: urodzić
Conjugation
Conjugation of okocić pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | okocić | |||||
| future tense | 1st | okocę | okocimy | |||
| 2nd | okocisz | okocicie | ||||
| 3rd | okoci | okocą | ||||
| impersonal | okoci się | |||||
| past tense | 1st | okociłem | okociłam | okociliśmy | okociłyśmy | |
| 2nd | okociłeś | okociłaś | okociliście | okociłyście | ||
| 3rd | okocił | okociła | okociło | okocili | okociły | |
| impersonal | okocono | |||||
| conditional | 1st | okociłbym | okociłabym | okocilibyśmy | okociłybyśmy | |
| 2nd | okociłbyś | okociłabyś | okocilibyście | okociłybyście | ||
| 3rd | okociłby | okociłaby | okociłoby | okociliby | okociłyby | |
| impersonal | okocono by | |||||
| imperative | 1st | niech okocę | okoćmy | |||
| 2nd | okoć | okoćcie | ||||
| 3rd | niech okoci | niech okocą | ||||
| anterior adverbial participle | okociwszy | |||||
| verbal noun | okocenie | |||||
Related terms
adjective
- koci
nouns
- kocica
- kocię
- kotka
Further reading
- okocić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- okocić in Polish dictionaries at PWN