ohimenevä
Finnish
(index oh)
Etymology
ohi- (“by-”) + menevä (“going”)
Adjective
ohimenevä (comparative ohimenevämpi, superlative ohimenevin)
- transient, transitory, passing
Declension
Inflection of ohimenevä (Kotus type 10/koira, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | ohimenevä | ohimenevät | |
genitive | ohimenevän | ohimenevien | |
partitive | ohimenevää | ohimeneviä | |
illative | ohimenevään | ohimeneviin | |
singular | plural | ||
nominative | ohimenevä | ohimenevät | |
accusative | nom. | ohimenevä | ohimenevät |
gen. | ohimenevän | ||
genitive | ohimenevän | ohimenevien ohimeneväinrare | |
partitive | ohimenevää | ohimeneviä | |
inessive | ohimenevässä | ohimenevissä | |
elative | ohimenevästä | ohimenevistä | |
illative | ohimenevään | ohimeneviin | |
adessive | ohimenevällä | ohimenevillä | |
ablative | ohimenevältä | ohimeneviltä | |
allative | ohimenevälle | ohimeneville | |
essive | ohimenevänä | ohimenevinä | |
translative | ohimeneväksi | ohimeneviksi | |
instructive | — | ohimenevin | |
abessive | ohimenevättä | ohimenevittä | |
comitative | — | ohimenevine |
Synonyms
- (transient, transitory): hetkellinen, katoava, häipyvä
Derived terms
- ohimenevästi
Related terms
- ohimennen
See also
- ohikiitävä