ogorzeć
Polish
Etymology
From o- + gorzeć.
Pronunciation
- IPA(key): /ɔˈɡɔ.ʐɛt͡ɕ/
- Rhymes: -ɔʐɛt͡ɕ
- Syllabification: o‧go‧rzeć
Verb
ogorzeć pf
- (intransitive) to sunburn, to tan, to become weathered by the Sun
Conjugation
Conjugation of ogorzeć pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | ogorzeć | |||||
future tense | 1st | ogorzeję | ogorzejemy | |||
2nd | ogorzejesz | ogorzejecie | ||||
3rd | ogorzeje | ogorzeją | ||||
impersonal | ogorzeje się | |||||
past tense | 1st | ogorzałem | ogorzałam | ogorzeliśmy | ogorzałyśmy | |
2nd | ogorzałeś | ogorzałaś | ogorzeliście | ogorzałyście | ||
3rd | ogorzał | ogorzała | ogorzało | ogorzeli | ogorzały | |
impersonal | ogorzano | |||||
conditional | 1st | ogorzałbym | ogorzałabym | ogorzelibyśmy | ogorzałybyśmy | |
2nd | ogorzałbyś | ogorzałabyś | ogorzelibyście | ogorzałybyście | ||
3rd | ogorzałby | ogorzałaby | ogorzałoby | ogorzeliby | ogorzałyby | |
impersonal | ogorzano by | |||||
imperative | 1st | niech ogorzeję | ogorzejmy | |||
2nd | ogorzej | ogorzejcie | ||||
3rd | niech ogorzeje | niech ogorzeją | ||||
anterior adverbial participle | ogorzawszy | |||||
verbal noun | ogorzenie |
Further reading
- ogorzeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- ogorzeć in Polish dictionaries at PWN