odznaczyć
Polish
Etymology
From od- + znaczyć.
Pronunciation
- IPA(key): /ɔdˈzna.t͡ʂɨt͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -at͡ʂɨt͡ɕ
- Syllabification: od‧zna‧czyć
Verb
odznaczyć pf (imperfective odznaczać)
- (transitive) to demarcate, to separate [+accusative]
- (transitive) to decorate, to honour, to give an award to [+accusative]
- (reflexive) to become famous, to become known [+instrumental = for something]
Conjugation
Conjugation of odznaczyć pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | odznaczyć | |||||
| future tense | 1st | odznaczę | odznaczymy | |||
| 2nd | odznaczysz | odznaczycie | ||||
| 3rd | odznaczy | odznaczą | ||||
| impersonal | odznaczy się | |||||
| past tense | 1st | odznaczyłem | odznaczyłam | odznaczyliśmy | odznaczyłyśmy | |
| 2nd | odznaczyłeś | odznaczyłaś | odznaczyliście | odznaczyłyście | ||
| 3rd | odznaczył | odznaczyła | odznaczyło | odznaczyli | odznaczyły | |
| impersonal | odznaczono | |||||
| conditional | 1st | odznaczyłbym | odznaczyłabym | odznaczylibyśmy | odznaczyłybyśmy | |
| 2nd | odznaczyłbyś | odznaczyłabyś | odznaczylibyście | odznaczyłybyście | ||
| 3rd | odznaczyłby | odznaczyłaby | odznaczyłoby | odznaczyliby | odznaczyłyby | |
| impersonal | odznaczono by | |||||
| imperative | 1st | niech odznaczę | odznaczmy | |||
| 2nd | odznacz | odznaczcie | ||||
| 3rd | niech odznaczy | niech odznaczą | ||||
| passive adjectival participle | odznaczony | odznaczona | odznaczone | odznaczeni | odznaczone | |
| anterior adverbial participle | odznaczywszy | |||||
| verbal noun | odznaczenie | |||||
Further reading
- odznaczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- odznaczyć in Polish dictionaries at PWN