odstręczyć
Polish
Etymology
From od- + stręczyć.
Pronunciation
- IPA(key): /ɔtˈstrɛn.t͡ʂɨt͡ɕ/
- Rhymes: -ɛnt͡ʂɨt͡ɕ
- Syllabification: od‧strę‧czyć
Verb
odstręczyć pf (imperfective odstręczać)
- (transitive, literary) to gross out, to put off
Conjugation
Conjugation of odstręczyć pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | odstręczyć | |||||
future tense | 1st | odstręczę | odstręczymy | |||
2nd | odstręczysz | odstręczycie | ||||
3rd | odstręczy | odstręczą | ||||
impersonal | odstręczy się | |||||
past tense | 1st | odstręczyłem | odstręczyłam | odstręczyliśmy | odstręczyłyśmy | |
2nd | odstręczyłeś | odstręczyłaś | odstręczyliście | odstręczyłyście | ||
3rd | odstręczył | odstręczyła | odstręczyło | odstręczyli | odstręczyły | |
impersonal | odstręczono | |||||
conditional | 1st | odstręczyłbym | odstręczyłabym | odstręczylibyśmy | odstręczyłybyśmy | |
2nd | odstręczyłbyś | odstręczyłabyś | odstręczylibyście | odstręczyłybyście | ||
3rd | odstręczyłby | odstręczyłaby | odstręczyłoby | odstręczyliby | odstręczyłyby | |
impersonal | odstręczono by | |||||
imperative | 1st | niech odstręczę | odstręczmy | |||
2nd | odstręcz | odstręczcie | ||||
3rd | niech odstręczy | niech odstręczą | ||||
passive adjectival participle | odstręczony | odstręczona | odstręczone | odstręczeni | odstręczone | |
anterior adverbial participle | odstręczywszy | |||||
verbal noun | odstręczenie |
Further reading
- odstręczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- odstręczyć in Polish dictionaries at PWN