odsouzený
See also: odsouzeny
Czech
Etymology
From odsouzen + -ý.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈotsou̯zɛniː]
Adjective
odsouzený
- convicted
Declension
Declension of odsouzený
singular | ||||
---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | |
nominative | odsouzený | odsouzená | odsouzené | |
genitive | odsouzeného | odsouzené | odsouzeného | |
dative | odsouzenému | odsouzené | odsouzenému | |
accusative | odsouzeného | odsouzený | odsouzenou | odsouzené |
vocative | odsouzený | odsouzená | odsouzené | |
locative | odsouzeném | odsouzené | odsouzeném | |
instrumental | odsouzeným | odsouzenou | odsouzeným | |
plural | ||||
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | |
nominative | odsouzení | odsouzené | odsouzená | |
genitive | odsouzených | |||
dative | odsouzeným | |||
accusative | odsouzené | odsouzená | ||
vocative | odsouzení | odsouzené | odsouzená | |
locative | odsouzených | |||
instrumental | odsouzenými |
Noun
odsouzený m
- convict (convicted of a crime)
Further reading
- odsouzený in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
- odsouzený in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989
- odsouzený in Internetová jazyková příručka