odrzucić
Polish
Etymology
From od- + rzucić.
Pronunciation
- IPA(key): /ɔdˈʐu.t͡ɕit͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ut͡ɕit͡ɕ
- Syllabification: od‧rzu‧cić
Verb
odrzucić pf (imperfective odrzucać)
- (transitive) to reject
- Dziekan odrzucił pana podanie. ― The dean has rejected your request.
- Ojciec odrzucił ją, gdy odkrył, że nie jest jego córką. ― Her father rejected her when he discovered that she's not his daughter.
- (transitive, medicine) to reject (e.g. a transplant)
- Umarł po tym, jak jego organizm odrzucił przeszczep. ― He died after his system rejected the transplant.
- (transitive) to disavow; to abandon
- Odrzuciliśmy przemoc i protestujemy w sposób pokojowy. ― We have disavowed violence and protest in a peaceful way.
- (transitive) to reply, to retort
- (transitive) to throw back
- 1993, Fanny Sołomian-Łoc, Getto i gwiadzy, Czytelnik, page 188:
- Odchodząc od Klima, Dąbrowski odczepił nagle swój granat i rzucił go w kierunku dowódcy. Ten, nie tracąc przytomności umysłu, złapał go i odrzucił z powrotem, na sekundę przed rozerwaniem.
- Leaving Klim, Dąbrowski took the granade off his belt and threw it in the direction of the commander. The one, who without stumbling for a second, caught it and threw it back a second after disjecting it.
-
- (transitive) to throw away
- (transitive) to take aback
- Kiedy otworzyła drzwi, odrzuciła ją odrażająca woń. ― When she opened the door, she was taken aback by the horrible smell.
Conjugation
Conjugation of odrzucić pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | odrzucić | |||||
future tense | 1st | odrzucę | odrzucimy | |||
2nd | odrzucisz | odrzucicie | ||||
3rd | odrzuci | odrzucą | ||||
impersonal | odrzuci się | |||||
past tense | 1st | odrzuciłem | odrzuciłam | odrzuciliśmy | odrzuciłyśmy | |
2nd | odrzuciłeś | odrzuciłaś | odrzuciliście | odrzuciłyście | ||
3rd | odrzucił | odrzuciła | odrzuciło | odrzucili | odrzuciły | |
impersonal | odrzucono | |||||
conditional | 1st | odrzuciłbym | odrzuciłabym | odrzucilibyśmy | odrzuciłybyśmy | |
2nd | odrzuciłbyś | odrzuciłabyś | odrzucilibyście | odrzuciłybyście | ||
3rd | odrzuciłby | odrzuciłaby | odrzuciłoby | odrzuciliby | odrzuciłyby | |
impersonal | odrzucono by | |||||
imperative | 1st | niech odrzucę | odrzućmy | |||
2nd | odrzuć | odrzućcie | ||||
3rd | niech odrzuci | niech odrzucą | ||||
anterior adverbial participle | odrzuciwszy | |||||
verbal noun | odrzucenie |
Further reading
- odrzucić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- odrzucić in Polish dictionaries at PWN