odrzucać
Polish
Etymology
From od- + rzucać.
Pronunciation
- IPA(key): /ɔdˈʐu.t͡sat͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ut͡sat͡ɕ
- Syllabification: od‧rzu‧cać
Verb
odrzucać impf (perfective odrzucić)
- (transitive) to reject
- Dziekan odrzucił pana podanie. ― The dean has rejected your request.
- (transitive, medicine) to reject (e.g. a transplant)
- (transitive) to disavow; to abandon
- (transitive) to reply, to retort
- (transitive) to throw back
- (transitive) to throw away
- (transitive) to take aback
- Kiedy otworzyła drzwi, odrzuciła ją odrażająca woń. ― When she opened the door, she was taken aback by the horrible smell.
Conjugation
Conjugation of odrzucać pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | odrzucać | |||||
| future tense | 1st | odrzucam | odrzucamy | |||
| 2nd | odrzucasz | odrzucacie | ||||
| 3rd | odrzuca | odrzucają | ||||
| impersonal | odrzuca się | |||||
| past tense | 1st | odrzucałem | odrzucałam | odrzucaliśmy | odrzucałyśmy | |
| 2nd | odrzucałeś | odrzucałaś | odrzucaliście | odrzucałyście | ||
| 3rd | odrzucał | odrzucała | odrzucało | odrzucali | odrzucały | |
| impersonal | odrzucano | |||||
| conditional | 1st | odrzucałbym | odrzucałabym | odrzucalibyśmy | odrzucałybyśmy | |
| 2nd | odrzucałbyś | odrzucałabyś | odrzucalibyście | odrzucałybyście | ||
| 3rd | odrzucałby | odrzucałaby | odrzucałoby | odrzucaliby | odrzucałyby | |
| impersonal | odrzucano by | |||||
| imperative | 1st | niech odrzucam | odrzucajmy | |||
| 2nd | odrzucaj | odrzucajcie | ||||
| 3rd | niech odrzuca | niech odrzucają | ||||
| passive adjectival participle | odrzucany | odrzucana | odrzucane | odrzucani | odrzucane | |
| anterior adverbial participle | odrzucawszy | |||||
| verbal noun | odrzucanie | |||||
Further reading
- odrzucać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- odrzucać in Polish dictionaries at PWN