odroczyć
Polish
Etymology
From od- + rok + -yć.
Pronunciation
- IPA(key): /ɔdˈrɔ.t͡ʂɨt͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔt͡ʂɨt͡ɕ
- Syllabification: od‧ro‧czyć
Verb
odroczyć pf (imperfective odraczać)
- (transitive, formal) to adjourn, to defer, to postpone
- Hypernyms: przełożyć, przesunąć
Conjugation
Conjugation of odroczyć pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | odroczyć | |||||
future tense | 1st | odroczę | odroczymy | |||
2nd | odroczysz | odroczycie | ||||
3rd | odroczy | odroczą | ||||
impersonal | odroczy się | |||||
past tense | 1st | odroczyłem | odroczyłam | odroczyliśmy | odroczyłyśmy | |
2nd | odroczyłeś | odroczyłaś | odroczyliście | odroczyłyście | ||
3rd | odroczył | odroczyła | odroczyło | odroczyli | odroczyły | |
impersonal | odroczono | |||||
conditional | 1st | odroczyłbym | odroczyłabym | odroczylibyśmy | odroczyłybyśmy | |
2nd | odroczyłbyś | odroczyłabyś | odroczylibyście | odroczyłybyście | ||
3rd | odroczyłby | odroczyłaby | odroczyłoby | odroczyliby | odroczyłyby | |
impersonal | odroczono by | |||||
imperative | 1st | niech odroczę | odroczmy | |||
2nd | odrocz | odroczcie | ||||
3rd | niech odroczy | niech odroczą | ||||
passive adjectival participle | odroczony | odroczona | odroczone | odroczeni | odroczone | |
anterior adverbial participle | odroczywszy | |||||
verbal noun | odroczenie |
Derived terms
noun
- odroczenie
Further reading
- odroczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- odroczyć in Polish dictionaries at PWN