odoviță
Romanian
Etymology
Borrowed from Serbo-Croatian udovica.
Noun
odoviță f (plural odovițe)
- ide (Leuciscus idus)
Declension
Declension of odoviță
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (o) odoviță | odovița | (niște) odovițe | odovițele |
genitive/dative | (unei) odovițe | odoviței | (unor) odovițe | odovițelor |
vocative | odoviță, odovițo | odovițelor |
References
- odoviță in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN