odhaczać

Polish

From odhaczyć +‎ -ać.

odhaczać impf (perfective odhaczyć)

(transitive) to unhook something
(transitive, colloquial) to tick off something, to to check off (e.g. from a list)

Conjugation of odhaczać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		odhaczać
present tense	1^st	odhaczam			odhaczamy
	2^nd	odhaczasz			odhaczacie
	3^rd	odhacza			odhaczają
	impersonal	odhacza się
past tense	1^st	odhaczałem	odhaczałam		odhaczaliśmy	odhaczałyśmy
	2^nd	odhaczałeś	odhaczałaś		odhaczaliście	odhaczałyście
	3^rd	odhaczał	odhaczała	odhaczało	odhaczali	odhaczały
	impersonal	odhaczano
future tense	1^st	będę odhaczał, będę odhaczać	będę odhaczała, będę odhaczać		będziemy odhaczali, będziemy odhaczać	będziemy odhaczały, będziemy odhaczać
	2^nd	będziesz odhaczał, będziesz odhaczać	będziesz odhaczała, będziesz odhaczać		będziecie odhaczali, będziecie odhaczać	będziecie odhaczały, będziecie odhaczać
	3^rd	będzie odhaczał, będzie odhaczać	będzie odhaczała, będzie odhaczać	będzie odhaczało, będzie odhaczać	będą odhaczali, będą odhaczać	będą odhaczały, będą odhaczać
	impersonal	będzie odhaczać się
conditional	1^st	odhaczałbym	odhaczałabym		odhaczalibyśmy	odhaczałybyśmy
	2^nd	odhaczałbyś	odhaczałabyś		odhaczalibyście	odhaczałybyście
	3^rd	odhaczałby	odhaczałaby	odhaczałoby	odhaczaliby	odhaczałyby
	impersonal	odhaczano by
imperative	1^st	niech odhaczam			odhaczajmy
	2^nd	odhaczaj			odhaczajcie
	3^rd	niech odhacza			niech odhaczają
active adjectival participle		odhaczający	odhaczająca	odhaczające	odhaczający	odhaczające
passive adjectival participle		odhaczany	odhaczana	odhaczane	odhaczani	odhaczane
contemporary adverbial participle		odhaczając
verbal noun		odhaczanie