odgonić
Polish
Etymology
From od- + gonić.
Pronunciation
- IPA(key): /ɔdˈɡɔ.ɲit͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔɲit͡ɕ
- Syllabification: od‧go‧nić
Verb
odgonić pf (imperfective odganiać)
- (transitive) to chase off, to drive away
- Synonym: odpędzić
Conjugation
Conjugation of odgonić pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | odgonić | |||||
future tense | 1st | odgonię | odgonimy | |||
2nd | odgonisz | odgonicie | ||||
3rd | odgoni | odgonią | ||||
impersonal | odgoni się | |||||
past tense | 1st | odgoniłem | odgoniłam | odgoniliśmy | odgoniłyśmy | |
2nd | odgoniłeś | odgoniłaś | odgoniliście | odgoniłyście | ||
3rd | odgonił | odgoniła | odgoniło | odgonili | odgoniły | |
impersonal | odgoniono | |||||
conditional | 1st | odgoniłbym | odgoniłabym | odgonilibyśmy | odgoniłybyśmy | |
2nd | odgoniłbyś | odgoniłabyś | odgonilibyście | odgoniłybyście | ||
3rd | odgoniłby | odgoniłaby | odgoniłoby | odgoniliby | odgoniłyby | |
impersonal | odgoniono by | |||||
imperative | 1st | niech odgonię | odgońmy | |||
2nd | odgoń | odgońcie | ||||
3rd | niech odgoni | niech odgonią | ||||
passive adjectival participle | odgoniony | odgoniona | odgonione | odgonieni | odgonione | |
anterior adverbial participle | odgoniwszy | |||||
verbal noun | odgonienie |
Further reading
- odgonić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- odgonić in Polish dictionaries at PWN