oddźwięk

oddźwięk

Polish

Etymology

From od- +‎ dźwięk.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɔd.d͡ʑvjɛŋk/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔdd͡ʑvjɛŋk
• Syllabification: od‧dźwięk

Noun

oddźwięk m inan

1. echo, repercussion, resonance (consequence, result of action)
2. (rare) echo (reflected sound)
   • 1900 September 26, “Wspomnienie pośmiertne”, in Kurjer Warszawski‎, archived from the original on 2022-11-15, page 3, column 3:

     ...głos jego ginie w pustce bez oddźwięku.

     ...his voice fades away in the wilderness without an echo.

   • 1901, Gustaw Zieliński, Poezye, volume II, Toruń: wydanie rodziny, "Jan z Kępy", stanza XVII:

     Przez most wjechali do bramy sklepionej,
     A stuk od podków, głuchnącym oddźwiękiem
     Szedł po sklepieniach — tak, zerwanej struny
     Długo powietrze ostatnim drży jękiem.

     Across the bridge they rode in to the vaulted gate,
     and the pounding of horseshoes with its fading echo
     went around the vaults — just so, with a cut string's
     last groan the air long shudders.

Declension

Declension of oddźwięk

	singular	plural
nominative	oddźwięk	oddźwięki
genitive	oddźwięku	oddźwięków
dative	oddźwiękowi	oddźwiękom
accusative	oddźwięk	oddźwięki
instrumental	oddźwiękiem	oddźwiękami
locative	oddźwięku	oddźwiękach
vocative	oddźwięku	oddźwięki

Related terms

verbs

• oddźwięczeć
• oddźwiękać
• oddźwięknąć

 

Further reading

• oddźwięk in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• oddźwięk in Polish dictionaries at PWN