odczynić
Polish
Etymology
From od- + czynić.
Pronunciation
- IPA(key): /ɔtˈt͡ʂɨ.ɲit͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɨɲit͡ɕ
- Syllabification: od‧czy‧nić
Verb
odczynić pf (imperfective odczyniać)
- (transitive, occult) to dispel, to lift (to cancel a supernatural spell or curse)
Conjugation
Conjugation of odczynić pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | odczynić | |||||
| future tense | 1st | odczynię | odczynimy | |||
| 2nd | odczynisz | odczynicie | ||||
| 3rd | odczyni | odczynią | ||||
| impersonal | odczyni się | |||||
| past tense | 1st | odczyniłem | odczyniłam | odczyniliśmy | odczyniłyśmy | |
| 2nd | odczyniłeś | odczyniłaś | odczyniliście | odczyniłyście | ||
| 3rd | odczynił | odczyniła | odczyniło | odczynili | odczyniły | |
| impersonal | odczyniono | |||||
| conditional | 1st | odczyniłbym | odczyniłabym | odczynilibyśmy | odczyniłybyśmy | |
| 2nd | odczyniłbyś | odczyniłabyś | odczynilibyście | odczyniłybyście | ||
| 3rd | odczyniłby | odczyniłaby | odczyniłoby | odczyniliby | odczyniłyby | |
| impersonal | odczyniono by | |||||
| imperative | 1st | niech odczynię | odczyńmy | |||
| 2nd | odczyń | odczyńcie | ||||
| 3rd | niech odczyni | niech odczynią | ||||
| passive adjectival participle | odczyniony | odczyniona | odczynione | odczynieni | odczynione | |
| anterior adverbial participle | odczyniwszy | |||||
| verbal noun | odczynienie | |||||
Derived terms
noun
- odczyn
Further reading
- odczynić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- odczynić in Polish dictionaries at PWN