odchodzić

Polish

From od- +‎ chodzić.

odchodzić impf (perfective odejść)

(intransitive) to leave; to walk away; to go away
Nie odchodź! ― Don't leave!
Główna księgowa odchodzi na urlop macierzyński w styczniu. ― The chief accountant goes on maternity leave in January.
(intransitive, euphemistic) to pass away; to die
Synonyms: see Thesaurus:umierać
(intransitive, colloquial) to happen
Słyszałem, że w tym klubie odchodzą dzikie akcje. ― I heard that wild things happen in that club.

Conjugation of odchodzić impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		odchodzić
present tense	1^st	odchodzę			odchodzimy
	2^nd	odchodzisz			odchodzicie
	3^rd	odchodzi			odchodzą
	impersonal	odchodzi się
past tense	1^st	odchodziłem	odchodziłam		odchodziliśmy	odchodziłyśmy
	2^nd	odchodziłeś	odchodziłaś		odchodziliście	odchodziłyście
	3^rd	odchodził	odchodziła	odchodziło	odchodzili	odchodziły
	impersonal	odchodzono
future tense	1^st	będę odchodził, będę odchodzić	będę odchodziła, będę odchodzić		będziemy odchodzili, będziemy odchodzić	będziemy odchodziły, będziemy odchodzić
	2^nd	będziesz odchodził, będziesz odchodzić	będziesz odchodziła, będziesz odchodzić		będziecie odchodzili, będziecie odchodzić	będziecie odchodziły, będziecie odchodzić
	3^rd	będzie odchodził, będzie odchodzić	będzie odchodziła, będzie odchodzić	będzie odchodziło, będzie odchodzić	będą odchodzili, będą odchodzić	będą odchodziły, będą odchodzić
	impersonal	będzie odchodzić się
conditional	1^st	odchodziłbym	odchodziłabym		odchodzilibyśmy	odchodziłybyśmy
	2^nd	odchodziłbyś	odchodziłabyś		odchodzilibyście	odchodziłybyście
	3^rd	odchodziłby	odchodziłaby	odchodziłoby	odchodziliby	odchodziłyby
	impersonal	odchodzono by
imperative	1^st	niech odchodzę			odchodźmy
	2^nd	odchodź			odchodźcie
	3^rd	niech odchodzi			niech odchodzą
active adjectival participle		odchodzący	odchodząca	odchodzące	odchodzący	odchodzące
contemporary adverbial participle		odchodząc
verbal noun		odchodzenie