odbijać

Polish

From odbić +‎ -ać.

odbijać impf (perfective odbić)

(transitive) to reflect, to mirror
(transitive) to return, to hit back
(transitive) to knock off, to separate by hitting
(transitive) to deflect, to parry
(transitive) to stamp, to impress
(transitive, dancing) to cut in
(transitive) to win back (a city etc.), to recover
Synonyms: odzyskiwać, odbierać
(reflexive) to reflect (be reflected)
(reflexive) to bounce
(reflexive) to appear, to manifest
(reflexive) to make one's mark, to have an impact
(reflexive, impersonal) to belch, to burp

Conjugation of odbijać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		odbijać
present tense	1^st	odbijam			odbijamy
	2^nd	odbijasz			odbijacie
	3^rd	odbija			odbijają
	impersonal	odbija się
past tense	1^st	odbijałem	odbijałam		odbijaliśmy	odbijałyśmy
	2^nd	odbijałeś	odbijałaś		odbijaliście	odbijałyście
	3^rd	odbijał	odbijała	odbijało	odbijali	odbijały
	impersonal	odbijano
future tense	1^st	będę odbijał, będę odbijać	będę odbijała, będę odbijać		będziemy odbijali, będziemy odbijać	będziemy odbijały, będziemy odbijać
	2^nd	będziesz odbijał, będziesz odbijać	będziesz odbijała, będziesz odbijać		będziecie odbijali, będziecie odbijać	będziecie odbijały, będziecie odbijać
	3^rd	będzie odbijał, będzie odbijać	będzie odbijała, będzie odbijać	będzie odbijało, będzie odbijać	będą odbijali, będą odbijać	będą odbijały, będą odbijać
	impersonal	będzie odbijać się
conditional	1^st	odbijałbym	odbijałabym		odbijalibyśmy	odbijałybyśmy
	2^nd	odbijałbyś	odbijałabyś		odbijalibyście	odbijałybyście
	3^rd	odbijałby	odbijałaby	odbijałoby	odbijaliby	odbijałyby
	impersonal	odbijano by
imperative	1^st	niech odbijam			odbijajmy
	2^nd	odbijaj			odbijajcie
	3^rd	niech odbija			niech odbijają
active adjectival participle		odbijający	odbijająca	odbijające	odbijający	odbijające
passive adjectival participle		odbijany	odbijana	odbijane	odbijani	odbijane
contemporary adverbial participle		odbijając
verbal noun		odbijanie

noun