odakiált
Hungarian
Etymology
oda- + kiált
Pronunciation
- IPA(key): [ˈodɒkijaːlt]
- Hyphenation: oda‧ki‧ált
- Rhymes: -aːlt
Verb
odakiált
- (transitive) to hail, shout, yell something (to someone -nak/-nek) (to call out loudly to someone)
- Odakiáltott valamit a kutyának. ― He yelled something to the dog.
Conjugation
conjugation of odakiált
1st person sg | 2nd person sg informal | 3rd person sg, 2nd p. sg formal | 1st person pl | 2nd person pl informal | 3rd person pl, 2nd p. pl formal | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Indicative mood | Present | Indef. | odakiáltok | odakiáltasz | odakiált | odakiáltunk | odakiáltotok | odakiáltanak |
Def. | odakiáltom | odakiáltod | odakiáltja | odakiáltjuk | odakiáltjátok | odakiáltják | ||
2nd-p. o. | odakiáltalak | ― | ||||||
Past | Indef. | odakiáltottam | odakiáltottál | odakiáltott | odakiáltottunk | odakiáltottatok | odakiáltottak | |
Def. | odakiáltottam | odakiáltottad | odakiáltotta | odakiáltottuk | odakiáltottátok | odakiáltották | ||
2nd-p. o. | odakiáltottalak | ― | ||||||
Conditional mood | Present | Indef. | odakiáltanék | odakiáltanál | odakiáltana | odakiáltanánk | odakiáltanátok | odakiáltanának |
Def. | odakiáltanám | odakiáltanád | odakiáltaná | odakiáltanánk (or odakiáltanók) | odakiáltanátok | odakiáltanák | ||
2nd-p. o. | odakiáltanálak | ― | ||||||
Subjunctive mood | Present | Indef. | odakiáltsak | odakiálts or odakiáltsál | odakiáltson | odakiáltsunk | odakiáltsatok | odakiáltsanak |
Def. | odakiáltsam | odakiáltsd or odakiáltsad | odakiáltsa | odakiáltsuk | odakiáltsátok | odakiáltsák | ||
2nd-p. o. | odakiáltsalak | ― | ||||||
Infinitive | odakiáltani | odakiáltanom | odakiáltanod | odakiáltania | odakiáltanunk | odakiáltanotok | odakiáltaniuk | |
Other nonfinite verb forms | Verbal noun | Present participle | Past participle | Future part. | Adverbial part. | Potential | ||
odakiáltás | odakiáltó | odakiáltott | odakiáltandó | odakiáltva | odakiálthat |
Further reading
- odakiált in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN