ocyganić
Polish
Etymology
From o- + cyganić.
Pronunciation
- IPA(key): /ɔ.t͡sɨˈɡa.ɲit͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -aɲit͡ɕ
- Syllabification: o‧cy‧ga‧nić
Verb
ocyganić pf (imperfective cyganić)
- (transitive, colloquial) to deceive, to cheat
- Synonyms: see Thesaurus:oszukać
Conjugation
Conjugation of ocyganić pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | ocyganić | |||||
future tense | 1st | ocyganię | ocyganimy | |||
2nd | ocyganisz | ocyganicie | ||||
3rd | ocygani | ocyganią | ||||
impersonal | ocygani się | |||||
past tense | 1st | ocyganiłem | ocyganiłam | ocyganiliśmy | ocyganiłyśmy | |
2nd | ocyganiłeś | ocyganiłaś | ocyganiliście | ocyganiłyście | ||
3rd | ocyganił | ocyganiła | ocyganiło | ocyganili | ocyganiły | |
impersonal | ocyganiono | |||||
conditional | 1st | ocyganiłbym | ocyganiłabym | ocyganilibyśmy | ocyganiłybyśmy | |
2nd | ocyganiłbyś | ocyganiłabyś | ocyganilibyście | ocyganiłybyście | ||
3rd | ocyganiłby | ocyganiłaby | ocyganiłoby | ocyganiliby | ocyganiłyby | |
impersonal | ocyganiono by | |||||
imperative | 1st | niech ocyganię | ocygańmy | |||
2nd | ocygań | ocygańcie | ||||
3rd | niech ocygani | niech ocyganią | ||||
passive adjectival participle | ocyganiony | ocyganiona | ocyganione | ocyganieni | ocyganione | |
anterior adverbial participle | ocyganiwszy | |||||
verbal noun | ocyganienie |
Related terms
adjective
- cygański
noun
- cygaństwo
Further reading
- ocyganić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- ocyganić in Polish dictionaries at PWN