ochotnik
See also: ochotník
Polish
Etymology
From ochota + -nik.
Pronunciation
- IPA(key): /ɔˈxɔt.ɲik/
Noun
ochotnik m pers (feminine ochotniczka)
- volunteer
Declension
declension of ochotnik
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ochotnik | ochotnicy |
| genitive | ochotnika | ochotników |
| dative | ochotnikowi | ochotnikom |
| accusative | ochotnika | ochotników |
| instrumental | ochotnikiem | ochotnikami |
| locative | ochotniku | ochotnikach |
| vocative | ochotniku | ochotnicy |
Related terms
- ochota
- ochotniczy, ochoczy
- ochotniczo, ochoczo
Further reading
- ochotnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- ochotnik in Polish dictionaries at PWN