occumbo
Latin
Etymology
From ob- + cubō.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /okˈkum.boː/, [ɔkˈkʊmboː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /okˈkum.bo/, [okˈkumbo]
Verb
occumbō (present infinitive occumbere, perfect active occubuī, supine occubitum); third conjugation
- I fall or sink down
- I fall dying
- Synonyms: morior, pereō, dēfungor, occidō, intereō, dēcēdō, cadō, exspīrō, discēdō, dēficiō
Conjugation
Conjugation of occumbō (third conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | occumbō | occumbis | occumbit | occumbimus | occumbitis | occumbunt |
imperfect | occumbēbam | occumbēbās | occumbēbat | occumbēbāmus | occumbēbātis | occumbēbant | |
future | occumbam | occumbēs | occumbet | occumbēmus | occumbētis | occumbent | |
perfect | occubuī | occubuistī | occubuit | occubuimus | occubuistis | occubuērunt, occubuēre | |
pluperfect | occubueram | occubuerās | occubuerat | occubuerāmus | occubuerātis | occubuerant | |
future perfect | occubuerō | occubueris | occubuerit | occubuerimus | occubueritis | occubuerint | |
passive | present | occumbor | occumberis, occumbere | occumbitur | occumbimur | occumbiminī | occumbuntur |
imperfect | occumbēbar | occumbēbāris, occumbēbāre | occumbēbātur | occumbēbāmur | occumbēbāminī | occumbēbantur | |
future | occumbar | occumbēris, occumbēre | occumbētur | occumbēmur | occumbēminī | occumbentur | |
perfect | occubitus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | occubitus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | occubitus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | occumbam | occumbās | occumbat | occumbāmus | occumbātis | occumbant |
imperfect | occumberem | occumberēs | occumberet | occumberēmus | occumberētis | occumberent | |
perfect | occubuerim | occubuerīs | occubuerit | occubuerīmus | occubuerītis | occubuerint | |
pluperfect | occubuissem | occubuissēs | occubuisset | occubuissēmus | occubuissētis | occubuissent | |
passive | present | occumbar | occumbāris, occumbāre | occumbātur | occumbāmur | occumbāminī | occumbantur |
imperfect | occumberer | occumberēris, occumberēre | occumberētur | occumberēmur | occumberēminī | occumberentur | |
perfect | occubitus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | occubitus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | occumbe | — | — | occumbite | — |
future | — | occumbitō | occumbitō | — | occumbitōte | occumbuntō | |
passive | present | — | occumbere | — | — | occumbiminī | — |
future | — | occumbitor | occumbitor | — | — | occumbuntor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | occumbere | occubuisse | occubitūrum esse | occumbī | occubitum esse | occubitum īrī | |
participles | occumbēns | — | occubitūrus | — | occubitus | occumbendus, occumbundus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
occumbendī | occumbendō | occumbendum | occumbendō | occubitum | occubitū |
References
- “occumbo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “occumbo”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- occumbo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- Carl Meißner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- to die for one's country: mortem occumbere pro patria
- to die for one's country: mortem occumbere pro patria