occiduus
Latin
Etymology
From occidō + -uus.
Pronunciation
(Classical) IPA(key): /okˈki.du.us/, [ɔkˈkɪd̪uʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /otˈt͡ʃi.du.us/, [otˈt͡ʃiːd̪uːs]
Adjective
occiduus (feminine occidua, neuter occiduum); first/second-declension adjective
- setting, westerly
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | occiduus | occidua | occiduum | occiduī | occiduae | occidua | |
Genitive | occiduī | occiduae | occiduī | occiduōrum | occiduārum | occiduōrum | |
Dative | occiduō | occiduō | occiduīs | ||||
Accusative | occiduum | occiduam | occiduum | occiduōs | occiduās | occidua | |
Ablative | occiduō | occiduā | occiduō | occiduīs | |||
Vocative | occidue | occidua | occiduum | occiduī | occiduae | occidua |
References
- “occiduus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “occiduus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- occiduus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- occiduus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- Carl Meißner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.