ocalać

Polish

From ocalić +‎ -ać.

ocalać impf (perfective ocalić)

(transitive) to rescue, to save [+ od (genitive) = from a danger]
Synonym: ratować
(reflexive) to rescue oneself, to survive
Synonym: ratować się

Conjugation of ocalać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		ocalać
present tense	1^st	ocalam			ocalamy
	2^nd	ocalasz			ocalacie
	3^rd	ocala			ocalają
	impersonal	ocala się
past tense	1^st	ocalałem	ocalałam		ocalaliśmy	ocalałyśmy
	2^nd	ocalałeś	ocalałaś		ocalaliście	ocalałyście
	3^rd	ocalał	ocalała	ocalało	ocalali	ocalały
	impersonal	ocalano
future tense	1^st	będę ocalał, będę ocalać	będę ocalała, będę ocalać		będziemy ocalali, będziemy ocalać	będziemy ocalały, będziemy ocalać
	2^nd	będziesz ocalał, będziesz ocalać	będziesz ocalała, będziesz ocalać		będziecie ocalali, będziecie ocalać	będziecie ocalały, będziecie ocalać
	3^rd	będzie ocalał, będzie ocalać	będzie ocalała, będzie ocalać	będzie ocalało, będzie ocalać	będą ocalali, będą ocalać	będą ocalały, będą ocalać
	impersonal	będzie ocalać się
conditional	1^st	ocalałbym	ocalałabym		ocalalibyśmy	ocalałybyśmy
	2^nd	ocalałbyś	ocalałabyś		ocalalibyście	ocalałybyście
	3^rd	ocalałby	ocalałaby	ocalałoby	ocalaliby	ocalałyby
	impersonal	ocalano by
imperative	1^st	niech ocalam			ocalajmy
	2^nd	ocalaj			ocalajcie
	3^rd	niech ocala			niech ocalają
active adjectival participle		ocalający	ocalająca	ocalające	ocalający	ocalające
passive adjectival participle		ocalany	ocalana	ocalane	ocalani	ocalane
contemporary adverbial participle		ocalając
verbal noun		ocalanie

adjective

nouns