obłąkanie
Polish
Etymology
From obłąkać + -anie.
Pronunciation
- IPA(key): /ɔ.bwɔŋˈka.ɲɛ/
Noun
obłąkanie n
- verbal noun of obłąkać
- derangement, insanity
Declension
declension of obłąkanie
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | obłąkanie | obłąkania |
genitive | obłąkania | obłąkań |
dative | obłąkaniu | obłąkaniom |
accusative | obłąkanie | obłąkania |
instrumental | obłąkaniem | obłąkaniami |
locative | obłąkaniu | obłąkaniach |
vocative | obłąkanie | obłąkania |
Further reading
- obłąkanie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- obłąkanie in Polish dictionaries at PWN