obversor
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /obˈu̯er.sor/, [ɔbˈu̯ɛrs̠ɔr]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /obˈver.sor/, [obˈvɛrsor]
Verb
obversor (present infinitive obversārī, perfect active obversātus sum); first conjugation, deponent
- I appear before
- Synonyms: appāreō, pāreō, prōcēdō, crēscō, exorior, orior, coorior
- I oppose, withstand, resist
- Synonyms: adversor, obstō, resistō, vetō, dīvertō, recūsō, officiō, restō, repugnō, refrāgor, subsistō, oppōnō
Conjugation
Conjugation of obversor (first conjugation, deponent) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | obversor | obversāris, obversāre | obversātur | obversāmur | obversāminī | obversantur |
imperfect | obversābar | obversābāris, obversābāre | obversābātur | obversābāmur | obversābāminī | obversābantur | |
future | obversābor | obversāberis, obversābere | obversābitur | obversābimur | obversābiminī | obversābuntur | |
perfect | obversātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | obversātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | obversātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | obverser | obversēris, obversēre | obversētur | obversēmur | obversēminī | obversentur |
imperfect | obversārer | obversārēris, obversārēre | obversārētur | obversārēmur | obversārēminī | obversārentur | |
perfect | obversātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | obversātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | obversāre | — | — | obversāminī | — |
future | — | obversātor | obversātor | — | — | obversantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | obversārī | obversātum esse | obversātūrum esse | — | — | — | |
participles | obversāns | obversātus | obversātūrus | — | — | obversandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
obversandī | obversandō | obversandum | obversandō | obversātum | obversātū |
References
- “obversor”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “obversor”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- obversor in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- Carl Meißner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- a vague notion presents itself to my mind: aliquid animo meo obversatur (cf. sect. III, s. v. oculi)
- a vague notion presents itself to my mind: aliquid animo meo obversatur (cf. sect. III, s. v. oculi)