obuć
Polish
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *obuti.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɔ.but͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔbut͡ɕ
- Syllabification: o‧buć
Verb
obuć pf (imperfective obuwać)
- (transitive, archaic) to boot, to shoe
- Synonyms: ozuć, włożyć buty, wzuć
- Antonym: zzuć
- (reflexive, archaic) to boot oneself, to shoe oneself
Conjugation
Conjugation of obuć pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | obuć | |||||
| future tense | 1st | obuję | obujemy | |||
| 2nd | obujesz | obujecie | ||||
| 3rd | obuje | obują | ||||
| impersonal | obuje się | |||||
| past tense | 1st | obułem | obułam | obuliśmy | obułyśmy | |
| 2nd | obułeś | obułaś | obuliście | obułyście | ||
| 3rd | obuł | obuła | obuło | obuli | obuły | |
| impersonal | obuto | |||||
| conditional | 1st | obułbym | obułabym | obulibyśmy | obułybyśmy | |
| 2nd | obułbyś | obułabyś | obulibyście | obułybyście | ||
| 3rd | obułby | obułaby | obułoby | obuliby | obułyby | |
| impersonal | obuto by | |||||
| imperative | 1st | niech obuję | obujmy | |||
| 2nd | obuj | obujcie | ||||
| 3rd | niech obuje | niech obują | ||||
| passive adjectival participle | obuty | obuta | obute | obuci | obute | |
| anterior adverbial participle | obuwszy | |||||
| verbal noun | obucie | |||||
Derived terms
adjective
- obuty
noun
- obucie
Related terms
adjective
- obuwniczy
nouns
- obuwie
- obuwnik
Further reading
- obuć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- obuć in Polish dictionaries at PWN