oburzyć
Polish
Etymology
From o- + burzyć.
Pronunciation
- IPA(key): /ɔˈbu.ʐɨt͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -uʐɨt͡ɕ
- Syllabification: o‧bu‧rzyć
Verb
oburzyć pf (imperfective oburzać)
- (transitive) to outrage
- Synonym: zbulwersować
- (reflexive) to resent
- Synonym: zbulwersować się
Conjugation
Conjugation of oburzyć pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | oburzyć | |||||
future tense | 1st | oburzę | oburzymy | |||
2nd | oburzysz | oburzycie | ||||
3rd | oburzy | oburzą | ||||
impersonal | oburzy się | |||||
past tense | 1st | oburzyłem | oburzyłam | oburzyliśmy | oburzyłyśmy | |
2nd | oburzyłeś | oburzyłaś | oburzyliście | oburzyłyście | ||
3rd | oburzył | oburzyła | oburzyło | oburzyli | oburzyły | |
impersonal | oburzono | |||||
conditional | 1st | oburzyłbym | oburzyłabym | oburzylibyśmy | oburzyłybyśmy | |
2nd | oburzyłbyś | oburzyłabyś | oburzylibyście | oburzyłybyście | ||
3rd | oburzyłby | oburzyłaby | oburzyłoby | oburzyliby | oburzyłyby | |
impersonal | oburzono by | |||||
imperative | 1st | niech oburzę | oburzmy | |||
2nd | oburz | oburzcie | ||||
3rd | niech oburzy | niech oburzą | ||||
passive adjectival participle | oburzony | oburzona | oburzone | oburzeni | oburzone | |
anterior adverbial participle | oburzywszy | |||||
verbal noun | oburzenie |
Derived terms
noun
- oburzenie
Related terms
adjective
- oburzający
Further reading
- oburzyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- oburzyć in Polish dictionaries at PWN