oburzenie
Polish
Pronunciation
- IPA(key): /ɔ.buˈʐɛ.ɲɛ/
Noun
oburzenie n
- outrage, indignation
Declension
declension of oburzenie
singular | |
---|---|
nominative | oburzenie |
genitive | oburzenia |
dative | oburzeniu |
accusative | oburzenie |
instrumental | oburzeniem |
locative | oburzeniu |
vocative | oburzenie |
Noun
oburzenie n
- verbal noun of oburzyć
Declension
declension of oburzenie
singular | |
---|---|
nominative | oburzenie |
genitive | oburzenia |
dative | oburzeniu |
accusative | oburzenie |
instrumental | oburzeniem |
locative | oburzeniu |
vocative | oburzenie |
Related terms
- (verbs) oburzać, oburzyć
- (adjectives) oburzający
- (adverbs) oburzająco
Further reading
- oburzenie in Polish dictionaries at PWN