obumrzeć
Polish
Etymology
From ob- + umrzeć.
Pronunciation
- IPA(key): /ɔˈbum.ʐɛt͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -umʐɛt͡ɕ
- Syllabification: o‧bum‧rzeć
Verb
obumrzeć pf (imperfective obumierać)
- (intransitive) to wither, to languish, to die back
- Synonyms: see Thesaurus:umierać
Conjugation
Conjugation of obumrzeć pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | obumrzeć | |||||
| future tense | 1st | obumrę | obumrzemy | |||
| 2nd | obumrzesz | obumrzecie | ||||
| 3rd | obumrze | obumrą | ||||
| impersonal | obumrze się | |||||
| past tense | 1st | obumarłem | obumarłam | obumarliśmy | obumarłyśmy | |
| 2nd | obumarłeś | obumarłaś | obumarliście | obumarłyście | ||
| 3rd | obumarł | obumarła | obumarło | obumarli | obumarły | |
| impersonal | obumarto | |||||
| conditional | 1st | obumarłbym | obumarłabym | obumarlibyśmy | obumarłybyśmy | |
| 2nd | obumarłbyś | obumarłabyś | obumarlibyście | obumarłybyście | ||
| 3rd | obumarłby | obumarłaby | obumarłoby | obumarliby | obumarłyby | |
| impersonal | obumarto by | |||||
| imperative | 1st | niech obumrę | obumrzyjmy | |||
| 2nd | obumrzyj | obumrzyjcie | ||||
| 3rd | niech obumrze | niech obumrą | ||||
| anterior adverbial participle | obumarłszy | |||||
| verbal noun | obumarcie | |||||
Further reading
- obumrzeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- obumrzeć in Polish dictionaries at PWN