obumarły

obumarły

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔ.buˈma.rwɨ/

Etymology 1

From obumrzeć +‎ -ły.

Adjective

obumarły (not comparable)

1. dead, necrotic, withered, languid

Declension

declension of obumarły

case	singular				plural
	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	obumarły		obumarłe	obumarła	obumarli	obumarłe
genitive	obumarłego			obumarłej	obumarłych
dative	obumarłemu				obumarłym
accusative	obumarłego	obumarły	obumarłe	obumarłą	obumarłych	obumarłe
instrumental	obumarłym				obumarłymi
locative				obumarłej	obumarłych

Etymology 2

See the etymology of the main entry.

Verb

obumarły

1. third-person plural nonvirile past of obumrzeć

Further reading

• obumarły in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• obumarły in Polish dictionaries at PWN