obtineo
Latin
Alternative forms
- optineō
Etymology
From ob- + teneō (“hold; restrain”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /obˈti.ne.oː/, [ɔpˈt̪ɪneoː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /obˈti.ne.o/, [obˈt̪iːneo]
Verb
obtineō (present infinitive obtinēre, perfect active obtinuī, supine obtentum); second conjugation
- I have, occupy, possess, hold.
- Synonyms: habeō, possideō, teneō, comprehendō, capiō, obsideō, occupō, compleō
- I preserve, keep, maintain, uphold; persist in.
- Synonyms: teneō, servō, retineō, contineō, cū̆stōdiō
- I assert, show, prove, demonstrate, maintain.
- Synonyms: affirmō, aiō, firmō, contendō, fīgō
- I gain, acquire, obtain, achieve, win.
- Synonyms: acquīrō, adipīscor, cōnsequor, parō, pariō, impetrō, mereō, sūmō, emō, potior, ūsūrpō, comparō, apīscor, conciliō, nancīscor, colligō, alliciō
- Antonym: āmittō
- I maintain myself, prevail, succeed, last, stand, continue.
- Synonyms: impetrō, perpetrō, ēvincō
Conjugation
Conjugation of obtineō (second conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | obtineō | obtinēs | obtinet | obtinēmus | obtinētis | obtinent |
imperfect | obtinēbam | obtinēbās | obtinēbat | obtinēbāmus | obtinēbātis | obtinēbant | |
future | obtinēbō | obtinēbis | obtinēbit | obtinēbimus | obtinēbitis | obtinēbunt | |
perfect | obtinuī | obtinuistī | obtinuit | obtinuimus | obtinuistis | obtinuērunt, obtinuēre | |
pluperfect | obtinueram | obtinuerās | obtinuerat | obtinuerāmus | obtinuerātis | obtinuerant | |
future perfect | obtinuerō | obtinueris | obtinuerit | obtinuerimus | obtinueritis | obtinuerint | |
passive | present | obtineor | obtinēris, obtinēre | obtinētur | obtinēmur | obtinēminī | obtinentur |
imperfect | obtinēbar | obtinēbāris, obtinēbāre | obtinēbātur | obtinēbāmur | obtinēbāminī | obtinēbantur | |
future | obtinēbor | obtinēberis, obtinēbere | obtinēbitur | obtinēbimur | obtinēbiminī | obtinēbuntur | |
perfect | obtentus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | obtentus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | obtentus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | obtineam | obtineās | obtineat | obtineāmus | obtineātis | obtineant |
imperfect | obtinērem | obtinērēs | obtinēret | obtinērēmus | obtinērētis | obtinērent | |
perfect | obtinuerim | obtinuerīs | obtinuerit | obtinuerīmus | obtinuerītis | obtinuerint | |
pluperfect | obtinuissem | obtinuissēs | obtinuisset | obtinuissēmus | obtinuissētis | obtinuissent | |
passive | present | obtinear | obtineāris, obtineāre | obtineātur | obtineāmur | obtineāminī | obtineantur |
imperfect | obtinērer | obtinērēris, obtinērēre | obtinērētur | obtinērēmur | obtinērēminī | obtinērentur | |
perfect | obtentus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | obtentus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | obtinē | — | — | obtinēte | — |
future | — | obtinētō | obtinētō | — | obtinētōte | obtinentō | |
passive | present | — | obtinēre | — | — | obtinēminī | — |
future | — | obtinētor | obtinētor | — | — | obtinentor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | obtinēre | obtinuisse | obtentūrum esse | obtinērī | obtentum esse | obtentum īrī | |
participles | obtinēns | — | obtentūrus | — | obtentus | obtinendus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
obtinendī | obtinendō | obtinendum | obtinendō | obtentum | obtentū |
Derived terms
- obtentiō
- obtentus
- obtinēns
- obtinentia
Related terms
- abstineō
- attineō
- circumteneō
- contineō
- dētineō
- distineō
- pertineō
- retineō
- sustineō
- teneō
- trānstineō
Descendants
- Catalan: obtenir
- Corsican: ottene, ottena, uttena; uttene, uttene
- English: obtain
- French: obtenir
- Galician: obter
- Italian: ottenere
- Portuguese: obter
- Romanian: obține
- Sicilian: uttèniri, attèniri (obsolete)
- Spanish: obtener
References
- “obtineo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “obtineo”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- obtineo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- Carl Meißner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- to maintain one's assertion, prove oneself right: obtinere aliquid
- to be considered the foremost orator: primum or principem inter oratores locum obtinere
- to be used as a proverb: proverbii locum obtinere (Tusc. 4. 16. 36)
- to be regarded as a god: numerum deorum obtinere (N. D. 3. 20)
- to hold the first position in the state: principem in re publica locum obtinere
- to guard, maintain one's dignity: dignitatem suam tueri, defendere, retinere, obtinere
- to occupy the first, second position in the state: principem (primum), secundum locum dignitatis obtinere
- to occupy the leading position: principatum tenere, obtinere
- to maintain power, authority: imperium obtinere
- to manage, govern a province: provinciam administrare, obtinere
- to maintain one's right: ius suum tenere, obtinere
- to win a case: causam or litem obtinere
- to maintain one's assertion, prove oneself right: obtinere aliquid
- obtineo in Ramminger, Johann (accessed 16 July 2016) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700, pre-publication website, 2005-2016