obstawać

Polish

From ob- +‎ stawać.

obstawać impf (perfective obstać)

(intransitive) to persist, to stick, to abide [+ przy (locative) = with something]
(intransitive) to support, to back, to stick up for [+ za (instrumental) = for someone/something]

Conjugation of obstawać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		obstawać
present tense	1^st	obstaję			obstajemy
	2^nd	obstajesz			obstajecie
	3^rd	obstaje			obstają
	impersonal	obstaje się
past tense	1^st	obstawałem	obstawałam		obstawaliśmy	obstawałyśmy
	2^nd	obstawałeś	obstawałaś		obstawaliście	obstawałyście
	3^rd	obstawał	obstawała	obstawało	obstawali	obstawały
	impersonal	obstawano
future tense	1^st	będę obstawał, będę obstawać	będę obstawała, będę obstawać		będziemy obstawali, będziemy obstawać	będziemy obstawały, będziemy obstawać
	2^nd	będziesz obstawał, będziesz obstawać	będziesz obstawała, będziesz obstawać		będziecie obstawali, będziecie obstawać	będziecie obstawały, będziecie obstawać
	3^rd	będzie obstawał, będzie obstawać	będzie obstawała, będzie obstawać	będzie obstawało, będzie obstawać	będą obstawali, będą obstawać	będą obstawały, będą obstawać
	impersonal	będzie obstawać się
conditional	1^st	obstawałbym	obstawałabym		obstawalibyśmy	obstawałybyśmy
	2^nd	obstawałbyś	obstawałabyś		obstawalibyście	obstawałybyście
	3^rd	obstawałby	obstawałaby	obstawałoby	obstawaliby	obstawałyby
	impersonal	obstawano by
imperative	1^st	niech obstaję			obstawajmy
	2^nd	obstawaj			obstawajcie
	3^rd	niech obstaje			niech obstają
active adjectival participle		obstający	obstająca	obstające	obstający	obstające
contemporary adverbial participle		obstając
verbal noun		obstawanie