obsetricans
Latin
Etymology
Present participle of obsētrīcō.
Participle
obsētrīcāns m, f, n (genitive obsētrīcantis); third declension
- Alternative form of obstētrīcāns
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | obsētrīcāns | obsētrīcāns | obsētrīcantēs | obsētrīcantia | |
Genitive | obsētrīcantis | obsētrīcantis | obsētrīcantium | obsētrīcantium | |
Dative | obsētrīcantī | obsētrīcantī | obsētrīcantibus | obsētrīcantibus | |
Accusative | obsētrīcantem | obsētrīcāns | obsētrīcantēs, obsētrīcantīs | obsētrīcantia | |
Ablative | obsētrīcante, obsētrīcantī1 | obsētrīcante, obsētrīcantī1 | obsētrīcantibus | obsētrīcantibus | |
Vocative | obsētrīcāns | obsētrīcāns | obsētrīcantēs | obsētrīcantia |
1When used purely as an adjective.