obręcz
Polish
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *obrǫčь.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɔb.rɛnt͡ʂ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔbrɛnt͡ʂ
- Syllabification: ob‧ręcz
Noun
obręcz f
- hoop (circular band)
- (gymnastics) hoop (apparatus)
- (basketball) rim
- wheelrim, rim (outer part of a wheel)
- (anatomy) girdle
- obręcz barkowa ― shoulder girdle, pectoral girdle
- obręcz miedniczna ― pelvic girdle
- cingulum (nerve tract in the brain)
- cingulum (dental convexity)
Declension
Declension of obręcz
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | obręcz | obręcze |
| genitive | obręczy | obręczy |
| dative | obręczy | obręczom |
| accusative | obręcz | obręcze |
| instrumental | obręczą | obręczami |
| locative | obręczy | obręczach |
| vocative | obręczy | obręcze |
Derived terms
- obrączka
- obrączkować
Further reading
- obręcz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- obręcz in Polish dictionaries at PWN