obrzydzić
Polish
Etymology
From o- + brzydzić.
Pronunciation
- IPA(key): /ɔˈbʐɨ.d͡ʑit͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɨd͡ʑit͡ɕ
- Syllabification: o‧brzy‧dzić
Verb
obrzydzić pf (imperfective obrzydzać)
- (transitive) to gross out, to put off
Conjugation
Conjugation of obrzydzić pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | obrzydzić | |||||
future tense | 1st | obrzydzę | obrzydzimy | |||
2nd | obrzydzisz | obrzydzicie | ||||
3rd | obrzydzi | obrzydzą | ||||
impersonal | obrzydzi się | |||||
past tense | 1st | obrzydziłem | obrzydziłam | obrzydziliśmy | obrzydziłyśmy | |
2nd | obrzydziłeś | obrzydziłaś | obrzydziliście | obrzydziłyście | ||
3rd | obrzydził | obrzydziła | obrzydziło | obrzydzili | obrzydziły | |
impersonal | obrzydzono | |||||
conditional | 1st | obrzydziłbym | obrzydziłabym | obrzydzilibyśmy | obrzydziłybyśmy | |
2nd | obrzydziłbyś | obrzydziłabyś | obrzydzilibyście | obrzydziłybyście | ||
3rd | obrzydziłby | obrzydziłaby | obrzydziłoby | obrzydziliby | obrzydziłyby | |
impersonal | obrzydzono by | |||||
imperative | 1st | niech obrzydzę | obrzydźmy | |||
2nd | obrzydź | obrzydźcie | ||||
3rd | niech obrzydzi | niech obrzydzą | ||||
passive adjectival participle | obrzydzony | obrzydzona | obrzydzone | obrzydzeni | obrzydzone | |
anterior adverbial participle | obrzydziwszy | |||||
verbal noun | obrzydzenie |
Derived terms
noun
- obrzydzenie
Further reading
- obrzydzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- obrzydzić in Polish dictionaries at PWN