obrogo
Latin
Etymology
From ob- + rogō (“ask; request”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈob.ro.ɡoː/, [ˈɔb.rɔ.ɡoː]
Verb
obrogō (present infinitive obrogāre, perfect active obrogāvī, supine obrogātum); first conjugation
- (law) I propose a new law, partly to repeal an existing law; evade, weaken, invalidate or abrogate a law.
- (law) I oppose or obstruct the passage of a bill.
Conjugation
Conjugation of obrogō (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | obrogō | obrogās | obrogat | obrogāmus | obrogātis | obrogant |
imperfect | obrogābam | obrogābās | obrogābat | obrogābāmus | obrogābātis | obrogābant | |
future | obrogābō | obrogābis | obrogābit | obrogābimus | obrogābitis | obrogābunt | |
perfect | obrogāvī | obrogāvistī | obrogāvit | obrogāvimus | obrogāvistis | obrogāvērunt, obrogāvēre | |
pluperfect | obrogāveram | obrogāverās | obrogāverat | obrogāverāmus | obrogāverātis | obrogāverant | |
future perfect | obrogāverō | obrogāveris | obrogāverit | obrogāverimus | obrogāveritis | obrogāverint | |
passive | present | obrogor | obrogāris, obrogāre | obrogātur | obrogāmur | obrogāminī | obrogantur |
imperfect | obrogābar | obrogābāris, obrogābāre | obrogābātur | obrogābāmur | obrogābāminī | obrogābantur | |
future | obrogābor | obrogāberis, obrogābere | obrogābitur | obrogābimur | obrogābiminī | obrogābuntur | |
perfect | obrogātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | obrogātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | obrogātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | obrogem | obrogēs | obroget | obrogēmus | obrogētis | obrogent |
imperfect | obrogārem | obrogārēs | obrogāret | obrogārēmus | obrogārētis | obrogārent | |
perfect | obrogāverim | obrogāverīs | obrogāverit | obrogāverīmus | obrogāverītis | obrogāverint | |
pluperfect | obrogāvissem | obrogāvissēs | obrogāvisset | obrogāvissēmus | obrogāvissētis | obrogāvissent | |
passive | present | obroger | obrogēris, obrogēre | obrogētur | obrogēmur | obrogēminī | obrogentur |
imperfect | obrogārer | obrogārēris, obrogārēre | obrogārētur | obrogārēmur | obrogārēminī | obrogārentur | |
perfect | obrogātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | obrogātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | obrogā | — | — | obrogāte | — |
future | — | obrogātō | obrogātō | — | obrogātōte | obrogantō | |
passive | present | — | obrogāre | — | — | obrogāminī | — |
future | — | obrogātor | obrogātor | — | — | obrogantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | obrogāre | obrogāvisse | obrogātūrum esse | obrogārī | obrogātum esse | obrogātum īrī | |
participles | obrogāns | — | obrogātūrus | — | obrogātus | obrogandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
obrogandī | obrogandō | obrogandum | obrogandō | obrogātum | obrogātū |
Derived terms
- obrogātiō
Related terms
- abrogō
- arrogō
- corrogō
- dērogō
- ērogō
- interrogō
- irrogō
- perrogō
- praerogō
- prōrogō
- rogō
- subrogō / surrogō
Descendants
- English: obrogate
References
- obrogo in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- obrogo in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- obrogo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette