obowiązkowy
Polish
Etymology
From obowiązek + -owy.
Pronunciation
- IPA(key): /ɔ.bɔ.vʲɔ̃ˈskɔ.vɨ/
Audio (file)
Adjective
obowiązkowy (comparative bardziej obowiązkowy, superlative najbardziej obowiązkowy, adverb obowiązkowo)
- mandatory, obligatory
- dutiful, conscientious
Declension
declension of obowiązkowy
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| m pers or m anim | m inan | n | f | m pers | other | ||
| nominative, vocative | obowiązkowy | obowiązkowe | obowiązkowa | obowiązkowi | obowiązkowe | ||
| genitive | obowiązkowego | obowiązkowej | obowiązkowych | ||||
| dative | obowiązkowemu | obowiązkowym | |||||
| accusative | obowiązkowego | obowiązkowy | obowiązkowe | obowiązkową | obowiązkowych | obowiązkowe | |
| instrumental | obowiązkowym | obowiązkowymi | |||||
| locative | obowiązkowej | obowiązkowych | |||||
- (obligatory): isn't comparable.
Synonyms
- (obligatory): obligatoryjny, przymusowy
- (dutiful): sumienny, rzetelny
Derived terms
- obowiązkowość
Related terms
- obowiązywać
- obowiązujący
Further reading
- obowiązkowy in Polish dictionaries at PWN