obosieczny
Polish
Etymology
From oba + -o- + siec + -ny.
Pronunciation
- IPA(key): /ɔ.bɔˈɕɛt͡ʂ.nɨ/
Audio (file) - Rhymes: -ɛt͡ʂnɨ
- Syllabification: o‧bo‧siecz‧ny
Adjective
obosieczny (not comparable, adverb obosiecznie)
- double-edged (of a blade, such as a sword or knife, sharp on both edges)
- (figuratively) double-edged (as dangerous for the user as the one it is used on)
Declension
Declension of obosieczny
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | obosieczny | obosieczne | obosieczna | obosieczni | obosieczne | ||
| genitive | obosiecznego | obosiecznej | obosiecznych | ||||
| dative | obosiecznemu | obosiecznym | |||||
| accusative | obosiecznego | obosieczny | obosieczne | obosieczną | obosiecznych | obosieczne | |
| instrumental | obosiecznym | obosiecznymi | |||||
| locative | obosiecznej | obosiecznych | |||||
See also
- każdy kij ma dwa końce
Further reading
- obosieczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- obosieczny in Polish dictionaries at PWN