obojczyk
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish obojczyk (“bevor”), from Proto-Slavic *obiti <-- *ob-viti (“to enlace, entwine”). Compare Czech obojek (“collar”).
Pronunciation
- IPA(key): /ɔˈbɔj.t͡ʂɨk/
Audio (file) - Rhymes: -ɔjt͡ʂɨk
- Syllabification: o‧boj‧czyk
Noun
obojczyk m inan
- (anatomy) collarbone, clavicle
- (historical) bevor (plate armour protecting the lower face and neck)
Declension
Declension of obojczyk
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | obojczyk | obojczyki |
| genitive | obojczyka | obojczyków |
| dative | obojczykowi | obojczykom |
| accusative | obojczyk | obojczyki |
| instrumental | obojczykiem | obojczykami |
| locative | obojczyku | obojczykach |
| vocative | obojczyku | obojczyki |
Derived terms
adjectives
- nadobojczykowy
- obojczykowy
Further reading
- obojczyk in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- obojczyk in Polish dictionaries at PWN