oboedio
Latin
Alternative forms
- obaudiō
- obēdiō
Etymology
From ob- + audio. In Latin, ob + audire would have been expected to become Classical Latin *obūdiō (compare in + claudō becoming inclūdō), but it has been theorized that the usual law court associations of the word for obeying encouraged a false archaism from ū to oe, to oboediō (compare Old Latin oinos → Classical Latin ūnus).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /oˈboe̯.di.oː/, [ɔˈboe̯d̪ioː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /oˈbe.di.o/, [oˈbɛːd̪io]
Verb
oboediō (present infinitive oboedīre, perfect active oboedīvī or oboediī, supine oboedītum); fourth conjugation
- to obey, yield obedience to
- Synonyms: pāreō, exaudiō
- Antonym: recalcitrō
- to be subject to, to serve
- Synonyms: serviō, appāreō
Conjugation
Conjugation of oboediō (fourth conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | oboediō | oboedīs | oboedit | oboedīmus | oboedītis | oboediunt |
imperfect | oboediēbam | oboediēbās | oboediēbat | oboediēbāmus | oboediēbātis | oboediēbant | |
future | oboediam | oboediēs | oboediet | oboediēmus | oboediētis | oboedient | |
perfect | oboedīvī, oboediī | oboedīvistī, oboediistī | oboedīvit, oboediit | oboedīvimus, oboediimus | oboedīvistis, oboediistis | oboedīvērunt, oboedīvēre, oboediērunt, oboediēre | |
pluperfect | oboedīveram, oboedieram | oboedīverās, oboedierās | oboedīverat, oboedierat | oboedīverāmus, oboedierāmus | oboedīverātis, oboedierātis | oboedīverant, oboedierant | |
future perfect | oboedīverō, oboedierō | oboedīveris, oboedieris | oboedīverit, oboedierit | oboedīverimus, oboedierimus | oboedīveritis, oboedieritis | oboedīverint, oboedierint | |
passive | present | oboedior | oboedīris, oboedīre | oboedītur | oboedīmur | oboedīminī | oboediuntur |
imperfect | oboediēbar | oboediēbāris, oboediēbāre | oboediēbātur | oboediēbāmur | oboediēbāminī | oboediēbantur | |
future | oboediar | oboediēris, oboediēre | oboediētur | oboediēmur | oboediēminī | oboedientur | |
perfect | oboedītus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | oboedītus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | oboedītus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | oboediam | oboediās | oboediat | oboediāmus | oboediātis | oboediant |
imperfect | oboedīrem | oboedīrēs | oboedīret | oboedīrēmus | oboedīrētis | oboedīrent | |
perfect | oboedīverim, oboedierim | oboedīverīs, oboedierīs | oboedīverit, oboedierit | oboedīverīmus, oboedierīmus | oboedīverītis, oboedierītis | oboedīverint, oboedierint | |
pluperfect | oboedīvissem, oboediissem | oboedīvissēs, oboediissēs | oboedīvisset, oboediisset | oboedīvissēmus, oboediissēmus | oboedīvissētis, oboediissētis | oboedīvissent, oboediissent | |
passive | present | oboediar | oboediāris, oboediāre | oboediātur | oboediāmur | oboediāminī | oboediantur |
imperfect | oboedīrer | oboedīrēris, oboedīrēre | oboedīrētur | oboedīrēmur | oboedīrēminī | oboedīrentur | |
perfect | oboedītus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | oboedītus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | oboedī | — | — | oboedīte | — |
future | — | oboedītō | oboedītō | — | oboedītōte | oboediuntō | |
passive | present | — | oboedīre | — | — | oboedīminī | — |
future | — | oboedītor | oboedītor | — | — | oboediuntor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | oboedīre | oboedīvisse, oboediisse | oboedītūrum esse | oboedīrī | oboedītum esse | oboedītum īrī | |
participles | oboediēns | — | oboedītūrus | — | oboedītus | oboediendus, oboediundus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
oboediendī | oboediendō | oboediendum | oboediendō | oboedītum | oboedītū |
Derived terms
- inoboediō
- oboediēns
Descendants
- Catalan: obeir
- → Old French: obeir (learned)
- Middle French: obeir
- French: obéir
- → English: obey
- Middle French: obeir
- Friulian: ubidî
- Galician: obedecer
- Italian: ubbidire, obbedire, ubidire (literary)
- Old Portuguese: obedecer
- Portuguese: obedecer
- Piedmontese: ubidì
- Sicilian: ubbidiri
- Spanish: obedecer
References
- “oboedio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “oboedio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- oboedio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette