oboczność
Polish
Etymology
From oboczny + -ość.
Pronunciation
- IPA(key): /ɔˈbɔt͡ʂ.nɔɕt͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔt͡ʂnɔɕt͡ɕ
- Syllabification: o‧bocz‧ność
Noun
oboczność f
- (linguistics) alternation (a spelling and pronunciation shift observed while declining a word, due to historical pronunciation shifts)
Declension
Declension of oboczność
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | oboczność | oboczności |
| genitive | oboczności | oboczności |
| dative | oboczności | obocznościom |
| accusative | oboczność | oboczności |
| instrumental | obocznością | obocznościami |
| locative | oboczności | obocznościach |
| vocative | oboczności | oboczności |
Further reading
- oboczność in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- oboczność in Polish dictionaries at PWN