objicio
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /obˈji.ki.oː/, [ɔbˈjɪ.ki.oː]
Verb
objiciō (present infinitive objicere, perfect active objēcī, supine objectum); third conjugation iō-variant
- Alternative form of obicio
Inflection
Conjugation of objicio (third conjugation iō-variant) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | objiciō | objicis | objicit | objicimus | objicitis | objiciunt |
imperfect | objiciēbam | objiciēbās | objiciēbat | objiciēbāmus | objiciēbātis | objiciēbant | |
future | objiciam | objiciēs | objiciet | objiciēmus | objiciētis | objicient | |
perfect | objēcī | objēcistī | objēcit | objēcimus | objēcistis | objēcērunt, objēcēre | |
pluperfect | objēceram | objēcerās | objēcerat | objēcerāmus | objēcerātis | objēcerant | |
future perfect | objēcerō | objēceris | objēcerit | objēcerimus | objēceritis | objēcerint | |
passive | present | objicior | objiceris, objicere | objicitur | objicimur | objiciminī | objiciuntur |
imperfect | objiciēbar | objiciēbāris, objiciēbāre | objiciēbātur | objiciēbāmur | objiciēbāminī | objiciēbantur | |
future | objiciar | objiciēris, objiciēre | objiciētur | objiciēmur | objiciēminī | objicientur | |
perfect | objectus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | objectus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | objectus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | objiciam | objiciās | objiciat | objiciāmus | objiciātis | objiciant |
imperfect | objicerem | objicerēs | objiceret | objicerēmus | objicerētis | objicerent | |
perfect | objēcerim | objēcerīs | objēcerit | objēcerimus | objēceritis | objēcerint | |
pluperfect | objēcissem | objēcissēs | objēcisset | objēcissēmus | objēcissētis | objēcissent | |
passive | present | objiciar | objiciāris, objiciāre | objiciātur | objiciāmur | objiciāminī | objiciantur |
imperfect | objicerer | objicerēris, objicerēre | objicerētur | objicerēmur | objicerēminī | objicerentur | |
perfect | objectus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | objectus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | objice | — | — | objicite | — |
future | — | objicitō | objicitō | — | objicitōte | objiciuntō | |
passive | present | — | objicere | — | — | objiciminī | — |
future | — | objicitor | objicitor | — | — | objiciuntor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | objicere | objēcisse | objectūrus esse | objicī | objectus esse | objectum īrī | |
participles | objiciēns | — | objectūrus | — | objectus | objiciendus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
objicere | objiciendī | objiciendō | objiciendum | objectum | objectū |
Related terms
Related terms
- abjiciō
- adjiciō
- circumjiciō
- cōnjiciō
- dējiciō
- disjiciō
- ējectāmentum
- jaciō
- injiciō
- interjiciō
- objiciō
- praejiciō
- prōjiciō
- rējiciō
- subjiciō
- superjaciō
- trājiciō