objawić
Polish
Etymology
From ob- + jawić.
Pronunciation
- IPA(key): /ɔbˈja.vit͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -avit͡ɕ
- Syllabification: ob‧ja‧wić
Verb
objawić pf (imperfective objawiać)
- (transitive) to reveal, to show (e.g. emotions)
- (reflexive) to appear, to manifest
Conjugation
Conjugation of objawić pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | objawić | |||||
future tense | 1st | objawię | objawimy | |||
2nd | objawisz | objawicie | ||||
3rd | objawi | objawią | ||||
impersonal | objawi się | |||||
past tense | 1st | objawiłem | objawiłam | objawiliśmy | objawiłyśmy | |
2nd | objawiłeś | objawiłaś | objawiliście | objawiłyście | ||
3rd | objawił | objawiła | objawiło | objawili | objawiły | |
impersonal | objawiono | |||||
conditional | 1st | objawiłbym | objawiłabym | objawilibyśmy | objawiłybyśmy | |
2nd | objawiłbyś | objawiłabyś | objawilibyście | objawiłybyście | ||
3rd | objawiłby | objawiłaby | objawiłoby | objawiliby | objawiłyby | |
impersonal | objawiono by | |||||
imperative | 1st | niech objawię | objawmy | |||
2nd | objaw | objawcie | ||||
3rd | niech objawi | niech objawią | ||||
passive adjectival participle | objawiony | objawiona | objawione | objawieni | objawione | |
anterior adverbial participle | objawiwszy | |||||
verbal noun | objawienie |
Derived terms
noun
- objaw
Further reading
- objawić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- objawić in Polish dictionaries at PWN